ตอนที่หนึ่ง หน้า ๒

• เฟรมขาตั้ง (main frame) ในหนึ่งเบย์หรือหนึ่งยูนิตเฟรมจะมีสองชิ้น ติดตั้งตามความกว้างนั่งร้าน อยู่ด้านบนแผ่นรองฐานและบนแผ่นรองตีนเสาชนิดแป้นปรับเกลียว (jack base) หน้าที่รับโหลดตามแนวดิ่งและส่งถ่ายลงด้านล่างตามแนวเสาตามทฤษฎีของคาน ดังกล่าวข้างต้นว่าหนึ่งยูนิตเฟรมจะมี ๒ ชิ้นคือด้านซ้ายหนึ่งชิ้นและด้านขวามืออีกหนึ่งชิ้น จึงนับหนึ่ง นับสอง
• ค้ำยัน (cross brace) หนึ่งยูนิตเฟรมจะมีสองชิ้น ติดตั้งกับเสาตามความยาวนั่งร้าน หน้าที่ส่งถ่ายโหลดระหว่างแนวดิ่งกับแนวนอน หนึ่งยูนิตเฟรมจะมี ๒ ชิ้นคือด้านหน้าหนึ่งชิ้นและด้านหลังอีกหนึ่งชิ้น จึงนับสามและนับสี่
• เฟรมครอบ (working frame or horizontal frame) หนึ่งยูนิตเฟรมจะมีเพียงชิ้นเดียว ซึ่งใช้เฉพาะชั้นที่ปูแผ่นพื้นเท่านั้น ส่วนระหว่างชั้นจะใช้บันไดและแผ่นทางเดินเป็นทางขึ้นนั่งร้าน จึงนับห้า
• ข้อต่อ joint pin มีทั้งหมดชุดละ ๔ ชิ้น ใช้เสียบประกอบลงบนเฟรมขาตั้งเพื่อต่อชั้นนั่งร้าน การบิดเบี้ยวเสียรูปหรือสาเหตุอื่นใดที่ทำให้การประกอบเข้ากับเฟรมขาตั้งไม่แนบพอดี จะส่งผลกับการรับโหลดของนั่งร้าน

• jet base แผ่นรองตีนเสาชิดมีเกลียวปรับระดับ หน้าที่เหมือนกับนั่งร้านแบบอื่นๆ คือกระจายโหลดแต่ละเสาลงสู่แผ่นรองฐาน ด้วยนั่งร้านแบบนี้ โครงสร้างถูกเชื่อมยึดให้อยู่ในลักษณะโครงสำเร็จรูป แผ่นรองตีนเสาจึงต้องมีเกลียวเพื่อปรับระดับหาระดับเมื่อติดตั้ง แผ่นรองตีนเสาชิดมีเกลียวปรับระดับมีสามแบบ (ดูภาพประกอบ)

แจ๊คเบสแบบแผ่นแบนมีแป้นปรับเกลียว (plat jet base)

แจ๊คเบสแบบครอบมีแป้นปรับเกลียว (cover jet base)

แจ๊คเบสแบบล้อมีแป้นปรับเกลียว (caster jet base)

• แจ๊คเบสแบบแผ่นแบนมีแป้นปรับเกลียว plat jet base : ใช้กับพื้นล่างราบ บดอัดหรือไม่ทรุดตัว
• แจ๊คเบสแบบครอบมีแป้นปรับเกลียว cover jet base : ใช้กับพื้นดินอ่อนตัวโดยแจ๊คเบสแบบนี้จะครอบบนอุปกรณ์รองฐานซึ่งเป็นเหล็กรางหนา ๕ มิลลิเมตรความยาว ขึ้นอยู่กับค่าคำนวณทางวิศวกรรม
• แจ๊คเบสแบบล้อมีแป้นปรับเกลียว caster jet base : อุปกรณ์แจ๊คเบสแบบล้อ แม้จะมีมาตรฐานรองรับ แต่ข้อจำกัดคือการประกอบติดตั้งนั่งร้าน เป็นแบบมีช่องว่างระหว่างชิ้นงาน ไม่ได้ขันกวดยึดแน่นเหมือนนั่งร้านแบบท่อประกอบหรือไม่ได้ตอกอัดยึดแบบนั่งร้านลิ่มล็อค ดังนั้นเมื่อทำวิเคราะห์ความปลอดภัยหรือประเมินความเสี่ยงแล้ว สถานประกอบการที่มีระบบบริหารจัดการด้านความปลอดภัยที่ได้มาตรฐาน ไม่ยอมรับให้ใช้นั่งร้านแบบโครงสำเร็จรูปเป็นนั่งร้านเคลื่อนที่   

อย่างไรก็ตามหลายบริษัท ระเบียบปฏิบัติยอมรับให้ใช้ท่อและแคลมป์ของนั่งร้านท่อประกอบ ร่วมติดตั้งดัดแปลงได้ (modifications) ตามแบบที่วิศวกรโยธากำหนด ฉะนั้นการใช้นั่งร้านโครงสำเร็จรูปดัดแปลงเป็นนั่งร้านเคลื่อนที่ (mobile scaffolds) จึงให้ถือปฏิบัติตามข้อกำหนดของบริษัทนั้นๆ

• sole board แผ่นรองฐาน เป็นอุปกรณ์ติดตั้งไว้ด้านล่างสุดของนั่งร้าน มีหน้าที่กระจายโหลดทั้งหมดที่เกิดขึ้นลงสู่พื้นด้านล่าง เงื่อนไขอื่นๆ เป็นเช่นเดียวกับนั่งร้านท่อประกอบ   

• dead loads คือโหลดจากน้ำหนักอุปกรณ์นั่งร้านและอุปกรณ์ส่วนควบทั้งหมด การติดตั้งนั่งร้านจึงต้องใช้อุปกรณ์ตามมาตรฐานที่กำหนดไม่ใช้เกิน ตัวอย่างเช่น ชั้นไหนที่ไม่ได้ใช้งานชั้นนั้นก็ไม่ต้องปูพื้นหรือข้อกำหนดทุกๆ หกเมตรระหว่างทางขึ้นนั่งร้านต้องมีชั้นพัก จะเห็นได้ว่าชั้นพักจะติดตั้งแผ่นพื้น ๒-๓ แผ่นเท่านั้น ฯลฯ
• live loads โหลดจากน้ำหนักบรรทุก เช่นคน วัสดุ เครื่องมือ อุปกรณ์ ซึ่งจะคิดโหลดหน่วยเป็นกิโลกรัมต่อตารางเมตร โดยทฤษฎีโครงสร้างอาจมีหลายองค์ประกอบแต่สำหรับงานนั่งร้านมาตรฐานอังกฤษ BS EN 12811 จะเน้นที่ระยะห่างระหว่างเสากับระยะห่างระหว่างตง เป็นองค์ประกอบหลัก หมายความว่าเสาชิดกว่า ตงชิดกว่า นั่งร้านจะรับโหลดได้มากขึ้น
• environmental loads โหลดจากภาวะแวดล้อมซึ่งอาจมีแรงสั่นสะเทือนจากพื้นที่ใกล้เคียงหรือโหลดจากแรงปะทะลม งานนั่งร้านนำมาพิจารณาเฉพาะแรงปะทะลมที่เกิดกับนั่งร้านที่ติดตั้งผ้าใบ (blue sheet) เพื่อกันผงหรือชิ้นส่วนขนาดเล็กๆ ตกกระเด็นออกนอกนั่งร้านเท่านั้น หากเป็นนั่งร้านโปร่งถือว่าอยู่ในค่ายอมรับจึงไม่นำโหลดจากภาวะแวดล้อมมาคิดคำนวณ   

notes : ดังที่กล่าวข้างต้นว่าโดยทฤษฎีโครงสร้าง อาจมีหลายองค์ประกอบที่ทำให้โครงสร้างรับโหลดได้ต่างกัน สำหรับงานนั่งร้าน BS EN 12811 จะเน้นที่ระยะห่างระหว่างเสากับระยะห่างระหว่างตง เสาชิดตงชิด นั่งร้านก็จะรับโหลดได้มากขึ้น

• ผู้เกี่ยวข้องกับนั่งร้านต้องมี certificate, ผู้ติดตั้งรื้อถอนนั่งร้าน ผู้ตรวจนั่งร้านต้องมีประกาศนียบัตรหลักสูตรสองวันเป็นขั้นต่ำ โครงสร้างมีทั้งภาคทฤษฎีและภาคสนาม ส่วนผู้ใช้นั่งร้านเป็นหลักสูตรหนึ่งวัน   

จะอย่างไรก็ตาม สำหรับประเทศไทยและประเทศในภาคพื้น อาจมีข้อจำกัดและเป็นอุปสรรค์พอควร ทั้งนี้เนื่องมาจากการบริหารจัดการด้านความปลอดภัย รับรู้ถึงความล่าช้าของกฎหมาย เมื่ออ้างอิงข้อความตามกฎหมายเรื่องดังกล่าวจึงไม่ถูกนำมาใช้ ส่วนหนึ่งของนายจ้างมองว่าเป็นการลดค่าใช้จ่ายของธุรกิจ สำหรับกรณีศึกษาเชิงเปรียบเทียบกลับพบว่าประเทศอุตสาหกรรมที่พัฒนาแล้ว นำหลักการทางสุขศาสตร์อุตสาหกรรม วิศวกรรมความปลอดภัย การวิเคราะห์อันตรายหรือการประเมินความเสี่ยง ฯลฯ มาร่วมด้วย ทำให้เป็นข้อบังคับของระเบียบปฏิบัติภายในบริษัท

• ต้องใช้อุปกรณ์นั่งร้านและอุปกรณ์ส่วนควบที่ได้มาตรฐาน อุปกรณ์นั่งร้านต้องมี certificate และตัวอักษรสกรีนมาตรฐานที่ผลิตปิดอยู่ ส่วนอุปกรณ์ส่วนควบอื่นเช่นบันได ก็ต้องใช้ที่เป็น offset ของนั่งร้านเท่านั้น การใช้อุปกรณ์ที่ไม่ได้มาตรฐานประกอบติดตั้งร่วม จะส่งผลโดยตรงกับการรับโหลด การส่งถ่ายแรงลักษณะโครงสร้างและส่งผลโดยตรงหรือโดยออ้อมกับการใช้นั่งร้าน
• ติดตั้งนั่งร้านต้องถูกต้องตามมาตรฐานกำหนด สอดคล้องกับมาตรฐานการติดตั้ง BS EN 12811 เป็นต้น
• กิจกรรมงานนั่งร้าน ต้องขออนุญาตทำงาน (permit to work) 
• พื้นที่ใช้นั่งร้านเป็นเขตอันตราย ต้องปิดกั้นควบคุมพื้นที่ โดยใช้สายแถบความปลอดภัย ธงริ้ว รั้วแข็งหรือสัญลักษณ์ความปลอดภัย อย่างหนึ่งอย่างใดหรือหลายอย่างร่วมกัน ทั้งนี้ตามผลการวิเคราะห์ความปลอดภัยหรือการประเมินความเสี่ยง
• ผู้ติดตั้งรื้อถอนนั่งร้าน ผู้ตรวจและผู้ใช้นั่งร้าน ต้องใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลที่ถูกต้อง ให้เหมาะสมตามลักษณะงาน ตั้งแต่ศีรษะถึงเท้า

• อันตรายทั่วไป ที่เกิดจากอุปกรณ์นั่งร้าน ตัวอย่างเช่น สะดุด ลื่นล้ม พลัดตก นั่งร้านโค่นล้ม ล้อนั่งร้านหัก เดินกระแทกชนปลายท่อนั่งร้าน วัสดุ อุปกรณ์บนนั่งร้านตกโดนคนด้านล่าง ฯลฯ
• อันตรายจากภาวะแวดล้อมที่นำนั่งร้านเข้าไปติดตั้งเพื่อใช้งาน ตัวอย่างเช่นอาจได้รับอันตรายทางด้านกายภาพ อันตรายทางด้านเคมี อันตรายทางด้านชีวภาพและอันตรายทางด้านเออร์กอนโอมิกส์ เป็นต้น
• ความเร็วลมเกิน ๔๕ กิโลเมตรต่อชั่วโมงห้ามทำงานบนที่สูงและห้ามทำงานบนนั่งร้านที่อยู่นอกอาคาร
• ห้ามทำงานบนนั่งร้านเมื่อพื้นนั่งร้านเปียก ลื่นหรือมีส่วนหนึ่งส่วนใดชำรุด
• ห้ามใช้นั่งร้านที่ไม่แขวนป้ายแท๊กอนุญาตใช้นั่งร้าน หรือแขวนแต่อายุป้ายแท๊กเกินเจ็ดวัน หรือป้ายแท๊กที่แขวนโดยผู้ที่ไม่มี certificate ผ่านการฝึกอบรมอย่างถูกต้อง